Co to jest kwas pirogronowy?
Kwas pirogronowy stosowany w stężeniach niższych od 50% i pozostawiany na skórze krócej niż 1-2 min., pozwala na wykonanie peelingu powierzchniowego. Jeżeli nakłada się więcej niż jedną warstwę i pozostawia na skórze dłużej niż 2-3 min., może pojawić się efekt zbielenia „frost” (nawet przy stężeniach poniżej 50%), który określa poziom penetracji na poziomie warstwy brodawkowatej.
Na poziomie naskórka kwas pirogronowy zmniejsza przyleganie pomiędzy korneocytami co powoduje utratę łączności między komórkami kolczystymi (akantoliza) i w następstwie następuje ścienienie warstwy rogowej. Działa rozjaśniająco i zwiększa świetlistość skóry.
Na poziomie mieszka włosowo-łojowego kwas pirogronowy ma wysokie właściwości penetracyjne i bakteriostatyczne (znacząco obniża miejscowe pH) oraz działanie komedolityczne (przeciwzaskórnikowe), redukujące przyleganie keratynocytów ścianki gruczołu. Ma silne działanie regulujące sebum i zmniejszające tłustość skory łojotokowej i trądzikowej.
Na poziomie skóry właściwej stymuluje powstawanie kolagenu. Stymulacja i ponowne modelowanie skóry właściwej (neosynteza glikoprotein, kolagenu i włókien elastyny) są intensywniejsze niż po peelingach glikolowych, są one natomiast porównywalne do tych po peelingu TCA. Zestawienie badań histologicznych skór poddawanych działaniu różnych substancji aktywnych zawartych w peelingach wykazało, że kwas piorogronowy powoduje zaczerwienienie porównywalne z tym po zabiegu kwasem glikolowym (bardzo delikatny rumień) oraz podobnie jak po zabiegu TCA, pobudza produkcję nowego kolagenu, która jest większa niż po peelingach kwasem glikolowym. W odróżnieniu od TCA, kwas pirogronowy nie wywołuje dyskomfortowych dla pacjenta defektów estetycznych (pojawienie się krost i utrzymującej się ciemnej pigmentacji).
Zespół badawczy pod kierownictwem dr Moya wykazał na przykładzie biopsji otrzymanych ze skóry, poddawanej rozmaitym peelingom chemicznym (kwas glikolowy, mlekowy, pirogronowy, trójchlorooctowy, fenol, roztwór Baker-Gordona), że komórkowe nacieki zapalne i martwica skórna wywołane przez kwas pirogronowy są porównywalne do tych po zastosowaniu TCA.
Z klinicznego punktu widzenia kwas pirogronowy jest lepiej tolerowany przez pacjentów gdyż wywołuje tylko delikatny rumień i nie powoduje zmian pigmentacyjnych takich jak w przypadku TCA.
Kwas pirogronowy oprócz właściwości dermoplastycznych i keratolitycznych posiada również właściwości sebostatyczne i antymikrobowe, dlatego znajduje zastosowanie w zabiegach na photoaging, powierzchniowe zmarszczki, miejscowe hiperpigmentacje, keratozę trądzikową, dyskeratozy i hiperkeratozy, łojotokowe zapalnie skóry, trądzik w fazie aktywnej i powierzchniowe blizny potrądzikowe.
Kiedy poddać się zabiegowi ?
Wskazaniami do peelingu kwasem pirogronowym są: trądzik w fazie aktywnej, trądzik różowaty, blizny potrądzikowe, zaczerwienienie skóry u osób z policytemią, kuperoza, łojotokowe zapalenie skóry, keratoza trądzikowa, dyskeratoza, hiperkeratoza, keloidy, hiperpigmentacje pozapalne i potrądzikowe, melazma, chloazma, fotoaging.
Wybór peelingu zależy od patologii i rodzaju skóry. W zależności od problemu skórnego można wykonać peeling o odpowiednim stężeniu kwasu pirogronowego:
- Peeling pirogronowy 40 mild – zaczerwienienie skóry u osób z policytemią, łojotokowe zapalenie skóry.
- Peeling pirogronowy 40 strong – chloazma, hiperpigmentacje pozapalne i potrądzikowe, trądzik w fazie aktywnej (wykonując peeling 40 strong można ewentualnie nałożyć jako kolejną warstwę kwas pirogronowy 50 i/lub 60 w zależności od rodzaju trądziku i doświadczenia lekarza wykonującego zabieg).
- Peeling pirogronowy 50 - trądzik, skóra łojotokowa.
- Peeling pirogronowy 60 – fotostarzenie, blizny potrądzikowe, keratozy trądzikowe, dyskeratozy, hiperkeratozy.
Głównymi przeciwwskazaniami do kwasu pirogronowego są: infekcje skórne w fazie aktywnej (nawroty opryszczki), zapalenie tkanki łącznej, zaburzenia psychiczne, alergie na substancje stosowane w peelingu lub w produktach do terapii domowej. Podczas doboru peelingu należy ocenić fototyp pacjenta, stopień fotostarzenia lub obecność blizn i keloidów.
Peeling może być powtarzany co 15-21 dni.
Autorzy: dr Capizzi R., Landi F., Pedicelli C., Rienzo O. – Klinika Dermatologii Uniwersytetu Katolickiego del Sacro Cuore.
Najnowsze komentarze